Manastir Studenica je jedan od istorijski najznačajnijih manastira Srbije. Manastirski kompleks Studenica obuhvata: Bogorodičinu crkvu, Crkvu Svetog Nikole, Crkvu Svetih Joakima i Ane – Kraljevu crkvu, očuvani temelj Crkve posvećene Svetom Jovanu Krstitelju, zatim riznicu, Donju i Gornju isposnicu Svetog Save, trpezariju, konacište i monaške konake.
Značaj manastira je višestruk: osim istorijskog i duhovnog značaja, treba pomenuti i kolekcija fresaka iz 13. i 14. veka. Riznica manastira Studenice čuva neke od najznačajnijih predmeta srpske primenjene umetnosti,kao što je zlatni prsten Kralja Stefana Prvovencanog i Novi zavet iz 15. veka. Konak manastira Studenice je izgrađen u autentičnom srpskom arhitektonskom stilu.
Značaj manastira i specifučnost građevina zahteva stvaranje posebnih uslova i poštovanje svih pravila hidroizolacije kako bi se građevina i sve što se u njoj nalazi što duže očuvalo, zaštitilo od negativnih uticaja vlage, vode i atmosferskih prilika.
Studenica je kao kulturno dobro pod zaštitom države od 1947. godine, od izuzetnog značaja od 1979. godine, a na listi Svetske baštine je od 1986. godine.
Značaj hidroizolacije
Kako zbog svog izuzetnog značaja, tako i zbog ugroženosti, na kompleksu manastira se radilo, u više navrata, od 1948. godine. Prilikom sanacije bilo je neophodno izvesti i hidroizolacione radove kako bi se onemogućilo dalje prodiranje vode i kapilarne vlage u objekte. Korišćenjem kvalitetnih hidroizolacionih materijala iz palete TEXASPENETRATA, koji su korišćeni pri sanaciji objekata, onemogućeno je štetno dejstvo ovih negativnih faktora.